12. marta 2018. godine u Grey Gallery kulturnog centra Nowa Huta u Krakovu održano je zvanično otvaranje izložbe „Focus on Fashion – međunarodna izložba modne fotografije“ – jednog od događaja Cracow Fashion Week-a 2018. Na izložbi su učestvovali diplomci i učenici škole kreativne fotografije (organizatora izložbe), kao i gostujući strani fotografi. Projekat je kreiran u saradnji sa Belgrade Photo Month i letmeitalianiou.com

Preuzmite Cracow Fashion Week katalog

Večeras 30. aprila 2018. godine u 20h, otvaranje izložbe fotografija Marcin-a Ryczek-a, pod nazivom „Običan svet“, galerija Pro3or, Koče Popovića 9

Serija fotografija „Običan svet“ sastoji se od minimalističkih i konceptualnih fotografija koje deluju putem simbola i tako se odmah čine poznatima. Minimalna forma za minimum supstance – to je njihova najizraženija osobina i vodeća ideja. Potičući iz stvarnog sveta, ove slike imaju formalnu referentnost na geometrijska tela, jednostavne linije i obrasce. Crno-bele slike naglašavaju minimalističke osobine slika, a takođe su i omaž klasičnoj tradiciji umetničke fotografije.

Marcin Ryczek je podelio svoj opus u dve faze – proces razlikovanja i proces očekivanja. To razlikovanje predstavlja intenzivno posmatranje stvarnosti i potragu za neobičnim na naizgled običnim mestima. Očekivanje je potraga za trenutkom u kom se dešava nešto što čini vidljivo opipljivi odraz umetnikovih ličnih razmatranja i promišljanja.

Ove fotografije su metaforične, višesmislene i univerzalne, te tako aktiviraju maštu i pozivaju na individualna tumačenja.

Prevod Mirjana Kosic

Danas 30. aprila 2018. godine u 18h, otvaranje izložbe fotografija Stanka Abadžića, pod nazivom „Profinjena erotika jedne fotografske priče“, galerija Бартcелона, Belgrade Design District

Miris žene ili profinjena erotika jedne fotografske priče

Abadžićev angažman u mediju fotografije (kojim se bavi od petnaeste godine, profesionalno od 1995.) na sjajan način pokazuje artističke, tehničke i tehnološke mogućnosti fotografskog izričaja. Posebnu izražajnost i atraktivnost postigao je autentičnom estetskom dimenzijom, vizualnom jasnoćom, čitkošću i snažnim komunikacijskim dijalogom. Nakon fotografskih cjelina s motivima gradova (Prag, Pariz, Berlin, Zagreb) svoju je percepciju usmjerio na ljepotu i sklad ženskog tijela koje je u cjelini Miris žene podigao na razinu savršene likovne forme. Tri su važna aspekta njegova pristupa temi ženskog akta: poziraju mu obične djevojke (ne profesionalni modeli), nema stylinga niti naglašenoga uljepšavanja make-upom, ne koristi umjetno osvjetljenje. U ovoj osobnoj, subjektivnoj fotografskoj priči govori o idealu ljepote, o izazovnom i zavodljivom u svojoj prirodnoj intimi i identitetu, o ženinoj nagosti koja nije sablažnjiva, o sanjarskim vrijednostima, profinjenoj erotici i rafiniranoj senzualnosti, ali ne na način stereotipnih fotošopiranih reklama populističkih medija. Kao zasebnu činjenicu nameće osobiti crno-bijeli tonski registar, tretiranje dnevnoga svjetla i ugođaj rafiniranih sfumata.

Ono što zrači iz aktova, to je u prvom redu do savršenstva dotjeran odnos svjetla i sjene, ono što je fotografija preuzela od slikarstva: spretno korištenje isključivo prirodnog osvjetljenja koje meko obasjava figure, fluidni tonski prijelazi i gradacije svjetla, meko otvaranje u prostor, uvlačenje sjena u blaga ulegnuća tijela, opipljivost površine i gotovo ispolirana glatkoća tijela, tektonika kadra, artistička estetizacija usmjerena na ugođaj i na sitne pojedinosti. Gotovo mu je važnije ono nevidljivo, ono što je fotoaparat na čudesan način zabilježio u dubokim gustim sjenama.

Sve su fotografije pomno i svjesno kadrirane. Dugo promišlja pravi i istinski trenutak događanja u kadru: izdvajanje detalja u geometriziranoj pozadini fotografije, suprotstavljanje svijetlih i tamnih dionica, bogatstvo optičkih efekata, slikovitih površina i tekstura, naglašavanje gracilnih položaja žene u intimnim zatvorenim prostorima ili u prirodi (najčešće uz more na pješčanoj plaži). Bavi se problemima kojima se bave i slikari: svjetlom, kompozicijom, pravilnim komponiranjem prostora i ljudskog lika u prostoru (kojemu prilazi gotovo skulptorski, s iznimnim osjećajem za trenutak i za pojedinosti). Njegova je logika provociranje napetosti, ali lako prepoznajemo sklonost prema tihim, intimnim suglasjima, prema metafizičkom miru i tišini. Kako majstorski u tišinu preobražava središnji motiv ženskog akta i prostor koji ga okružuje! Autora ne vidimo, ali osjećamo da je i on u kadru.

Abadžićevu liniju u novoj hrvatskoj umjetničkoj fotografiji obilježava gotovo znanstvena preciznost, fascinacija ljepotom i uvjerenje da fotografija i bilježi i preobražava stvarnost. Miris žene je jedna od njegovih najatraktivnijih cjelina. Radi se o projektu koji ima nit vodilju, koji u sebi nosi zaokruženu priču, naboj i čvrstu točku gledišta. I priziva estetski sud. Njegov krajnji cilj ipak je sustavna gradba prepoznatljive stvaralačke osobnosti pa aktovi nisu samo prikaz ljepote i senzualnosti ženskog tijela, prije svega su činjenice autorove prepoznatljive izražajnosti, mirne, stroge i perfekcionističke likovne estetike crno-bijelih odnosa razjašnjenih tek pri susretu svijetla i sjena. Glamurozne impresionističke vizure potvrđuju činjenicu da se radi o vrsnoj stvaralačkoj poetici u mediju fotografije.

Branka Arh

Želimo da vas obavestimo da je izložba (27. aprila 2018. godine u 19h) „Lično prisustvo“ u TransformArt galeriji otkazana od strane autora Szilvia Mucsy, zbog okolnosti koje su izvan kontrole festivala „Belgrade Photo Month“ i galerije.

Ovaj narativ je o ličnom prisustvu i nedostatku prisustva. Stvarnost i razmišljanja, privatni dnevnici i lični snimci, da zadrže trenutak kroz različita savremena pitanja: urbane krajolike, lične fotografije, kulturne i društvene teme… Privatni dokumentarni prikaz različitih domova, bezličnih hotelskih soba, privremenih smeštaja na različitim lokacijama širom Evrope, kao unutrašnja opservacija po imenu DOM, i vizualni dnevnik spoljne stvarnosti: krajolici i svakodnevne scene kao refleksije doživljenog trenutka. Opservacija, odnos između stvarnosti i unutrašnjeg sveta.

Szilvia Mucsy
Prevod Mirjana Kosic

Večeras 26. aprila 2018. godine u 19h, otvaranje izložbe fotografija Sonje Žugić, pod nazivom „Talas plime“, Photo Point, Kraljevića Marka 21

Vrh plimskog talasa izazvan gravitacionim silama.

Plima označava variranje u nivou mora uzrokovano gravitacionim privlačenjem sunca i meseca. Mesec pokušava da privuče što bliže sve na Zemlji, ali Zemlja se opire i uspeva da zadrži gotovo sve, osim vode – vode koja nas okružuje i vode u nama. Svakog dana smenjuju se dve plime i dve oseke. Plima se poklapa sa tenutkom kada mesec dostiže najvisu tačku na nebu – mesečev zenit.

Serija fotografija nastala je u Maroku, na obali Atlantika kao rezultat posmatranja Okeana – njegovog disanja, isijavanja, prelivanja, subjektivno nijansiranih osećanjima autora.

Žugić Sonja, rođena je 1977. godine u Beogradu. Diplomirala je na odseku Filmska i TV kamera Akademije Umetnosti u Beogradu. Doktorirala je na odseku za Scenski dizajn Interdisciplinarnih poslediplomskih studija Univerziteta umetnosti u Beogradu.

Večeras 25. aprila 2018. godine u 19h, otvaranje izložbe moderne ruske fotografije, pod nazivom „Veze“, Kvaka 22, Ruzveltova 39

Umetnici
Elena Anosova, Anna Block, Ikuru Kuwajima, Varvara Kuzmina, Dmitry Lookianov, Olga Matveeva, Ivan Petrokovich, Maria Pokrovskaya, Ekaterina Pryanichnikova, Igor Samolet, Danila Tkachenko
Curated by Olga Matveeva

U modernoj Rusiji preovladava vertikalna komunikacija, kako na mentalnom nivou, tako i u smislu odnosa struktura moći. Promena tog vektora predstavlja težak i dugotrajan proces. Umetničko delo razotkriva konfliktne komponente ovih procesa kroz posmatranje i dijalog. Potraga za sopstvenim mestom unutar složenog, često turbulentnog političkog i društenog svetskog poretka jedno je od najznačajnijih pitanja današnjice. Umetnici su danas objedinjeni kroz usredotočenost na pitanje kako se lični i društveni odnosi transformišu i kakve posledice ove promene ostavljaju na individui i društvu u celosti.

Radovi učesnika izložbe fokusirani su na razumevanje horizontalnih ličnih i društvenih veza, kao i na njihove diskontinuitete, dotičući teme dijaloga, sećanja, vremena, transformacije, kompromisa. Umetnici teže da pobegnu od direktne dokumentarne fotografije kroz rad sa različitim formama predstavljanja, pomerajući na taj način granice iskazivanja i percepcije.

Danila Tkačenko obraća se performativnim praksama u fotografiji. Paljenjem napuštenih, ruiniranih sela na radikalan način inicira diskurs, ne samo ruskog, već i svetskog procesa koji je ireverzibilan.

Oproštaj od prošlog neizbežno upire pogled u budućnost. Dmitrij Lukijanov nadgleda stambene regije grada istražujući sterilnu estetiku novog načina života.
Povezanost tokom vremena umetnici interpretiraju i kroz duboko lične primere samih umetnika. Jekaterina Prjaničnikova sačinjava uzorke sećanja i samoregulativne društvene veze koristeći organske materijale u graničnom stanju žive i nežive prirode.

Elena Anosova nastavlja da razvija osnovnu koncepciju svojih radova: istraživanje promena i deformacija ženskog identiteta unutar zatvorenih institucija. U svom radu ona reprodukuje preinačene i, tokom vremena, modifikovane ambleme zatvorenica u ženskom zatvoru.

Tematika eskapizma se, na različitim nivoima, otkriva u radovima Igora Samoleta. Ivana Petrokoviča i Ane Blok. Ovi umetnici tragaju za načinima bekstva od dominantnih društveno-političkih procesa kroz telesnost do prirode, analizu ličnog percipiranja konvencionalnosti granica realnosti: granično stanje svesti i tela, života i smrti, činjenica i fantazije.

Obraćanje klasičnoj ruskoj kulturi i istorijskim figurama inicira diskurs unutar veza na nivou arhetipa. Marija Pokrovskaja u radu „Tradicija dobrog ukusa“ u formi igre stupa u dijalog sa potrošačkim društvom, integrišući svoj rad unutar vizuelnog konteksta ruskog klasičnog slikarstva i monumentalnog slikarstva staljinističke ere.

Ikuru Kuvajima, fotograf iz Japana, koji je bio stanovnik Rusije tokom nekoliko godina, u svom radu „Ja, Oblomov“objašnjava stečene mentalne veze sa Rusijom kroz klasičnu rusku literaturu.

Varvara Kuzmina gradi mitologiju unutar sakralizovane ruske svesti oko figure kosmonauta Jurija Gagarina. Autorka istražuje mesto pogibije kosmonauta, povezujući pronađene i ponovno stvorene artefakte u čudan sistem planeta.

Connections – exhibition of Contemporary Russian photography

Danas 24. aprila 2018. godine u 12h, otvaranje izložbe fotografija „Geometrija u prirodi“, Restoran Tri, Kosovska 51

Radionica Geometrija je kreativna platforma namanjena studentima sa Odseka za pejzažnu arhitekturu i hortikulturu, na kojoj studenti imaju priliku da razvijaju i izražavaju svoje kreativne sklonosti kroz istraživanje geometrije, različitih formi i kompozicija, vizuelno predstavljajući svoja dela na različite načine.

Rukovodilac platforme Radionica Geometrija je dr Biljana Jović, docent na Šumarskom fakultetu, Univerziteta u Beogradu.

Učesnici Radionice Geometrija istraživali su lepote prirodnih geometrijskih obrazaca prisutnih oko nas. Kroz vizuelni pristup uvešće posmatrače u svet vidljive i nevidljive geometrije prisutne u prirodi na ovogodišnjoj izložbi na internacionalnom festivalu Beogradski Mesec Fotografije.